من و شهید شلمچه
و دوباره من مانده ام با تو در شلمچه جایی که شاهد آخرین دلاوری های تو بود،جایی که به خون پاک تو و دوستانت رنگین شد.دوباره با اشک نگاه از گنبد شلمچه بر می دارم و در خود فرو می روم که چقدر از شهدا دور شدم.زندگی در شهر مرا زمینی کرد.ولی حال آمده ام و در مقابل این گنبد که یادگاری از امثال شماست قسم یاد کنم که راهتان را ادامه بدهم.به امید روزی که من هم شهید شلمچه شوم. 
دربــاره وب
منوی اصـــلی
آرشیو نــوشته ها
پیوندهــا
لبخندهای خــاکی
گروه فرهنگی بین الحرمین
نویســـندگان
دیگر امــکانات
طـــراح قالب